POLANIARSKIE SREBRO
(ciąg dalszy)

Przez pierwszy skład "Polaniorzy" w latach 1977-1987 przewinęło się blisko 200 osób. Część z nich już się minęła na niebieskie polany, część - jak Andrzej Pitoń - wyjechała za Wielką Wodę. Wnieśli oni do zespołu to co najcenniejsze: troskliwą dbałość o tradycję, zaangażowanie i rodzinną atmosferę. Ich udziałem stały się też sukcesy "Polaniorzy" - liczne nagrody na festiwalu w Żywcu, Karnawale i Sabałowych Bajaniach w Bukowinie Tatrzańskiej oraz Złota Ciupaga na Międzynarodowym Festiwalu Folkloru Ziem Górskich.

Potem na scenę "Ludówki" weszli młodzi. Dzisiejszy skład "Polaniorzy" - blisko 40 osób - to ludzie w wieku 15 - 26 lat. Tańczą i śpiewają pod czujnym okiem Marii i Stanisława Krupów, którzy kierują zespołem od czterech lat i niewątpliwie ich zasługą jest wysoki poziom artystyczny grupy. Tego wieczoru zresztą ich praca nagrodzona została przyznaniem im przez ministra kultury Odznak Zasłużonego Działacza Kultury.

"Polaniorze" są zespołem niezwykłym nawet jak na Podhale. To co robią sprawia im widoczną radość, którą potrafią na dodatek podzielić się z innymi. Do tego jest to jeden z nielicznych zespołów, w którym elementy prawdziwej tradycji opracowane zostały artystycznie. Nie sposób nie odnieść wrażenia,że jest to w tej chwili niemal zespół profesjonalny.

Zresztą - jakby powiedzieć za Stanisławem Nędzą-Kubińcem:
Na dylach trzask, a pod powałą blask.
Przyjdźcie, zobaczycie sami.