Katalog Wydawnictw "Oficyny Podhalańskiej"

Kolegium Redakcyjne tworzą:
Roman Hennel (przewodniczący) Grażyna Herzig-Wolska, Andrzej Skorupa, Zofia Stojakowska-Staichowa (redaktor naczelny), Krystyna Szeptycka (księgowa), Franciszek Wójciak (do grudnia 1995), Wiesław A. Wójcik, Zbigniew Ćwiżewicz (od grudnia 1995);
konsultacja gwary - Franciszek Bachleda-Księdzulorz.

marzec 1996 roku

1. Piotr Borowy, Sąd grzesznika sam nad sobą. Z drzeworytami Stanisława Jakubowskiego. Nakład ks. Ferdynanda Machaya, Kraków 1933, ss.31 (reprint 1989, sierpień, format 18x24 cm, nakład 3000).
   Piotr Borowy (1858 1932) z Rabczyc na Orawie napisał Sąd grzesznika cztery miesiące przed śmiercią. W 1033 r. ks. Ferdynand Machay przygotował rękopis do druku, opatrując go wstępem, w którym ukazał wartość patriotyczną dzieła. Składa się nań 10 filozoficznych rozprawek, pisanych gwara orawską.
   „[...] reedycja Sądu grzesznika gazdy Borowego jest jednym z najcenniejszych doznań edytorskich ostatnich lat” (Fragment recenzji Jacka Kolbuszewskiego pt. Byrcynowe orełki  [w:] „Hale i Dziedziny” nr 5-6/1992, s.11).
   Nakład wyczerpany
   
   Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, Gdy dawne druki pachną świeżą farbą [w:] „Dziennik Polski nr 136z dn. 13 VI 1990, wyd. nowosądeckie.
   Ewa Słoka, Nowości Oficyny Podhalańskiej [w:] „Wierchy” t. 57/1983-1991 [wyd.1993], s. 383-386.
   
   
2. Marian Maurizio-Abramowicz, Ku Tatrom sie wróce, Kraków 1989, sierpień, ss. 79, format 10x14 cm, nakład 3000. Publikacja subsydiowana przez Muzeum Etnograficzne w Krakowie
   
   Autor, urodzony w 1905 r. we Lwowie, całe dzieciństwo i młodość spędził w Zakopanem. Wtopił się w środowisko góralskie i jak sam mówi  myśli i czuje po góralsku, pomimo, że od 1942 r. mieszka w Hiszpanii. Częste pobyty w Polsce od 1962 r. inspirują autora do snucia wspomnień i utrwalania ich na papierze. Po Zakopiańskich wspominkach (Kraków 1985, WL, „Seria Tatrzańska") zbiór wierszy Ku Tatrom sie wróce jest kolejną pozycją w dorobku pisarskim Mariana Maurizia-Abramowicza.
   Nakład wyczerpany
   
   Rec: Tadeusz Z. Bednarski, Gdy dawne druki pachną świeżą farbą [w:] „Dziennik Polski”
   nr 136 z dn. 13 VI 1990, wyd. nowosądeckie.
   
   
3. Józef Rostafiński, Jechać czy nie jechać w Tatry? Kraków 1883, ss. 32 (reprint 1989, grudzień, format 10 cm x 14 cm, nakład 1000
   Przekorna i dowcipna zachęta do wyjazdu w Tatry, napisana przy końcu ubiegłego wieku. Zalety i niedogodności wypoczynku pod Giewontem i dziś są aktualne ...
   Nakład wyczerpany
   
   Rec: Tadeusz Z. Bednarski, Gdy dawne druki pachną świeżą farbą [w:] „Dziennik Polski”
   nr 136 z dn. 13 VI 1990, wyd. nowosądeckie
   Ewa Słoka, Nowości Oficyny Podhalańskiej [w:] „Wierchy” t. 571988  1991 [wyd. 1993], ss. 383-386.
   
   
4. Jan Gwalbert Pawlikowski, Jak upiększyć Tatry? List miłośnika gór do redakcji „Wierchów” [w:] „Wierchy” t. 1/1923, ss. 128-145 (reprint 1990, styczeń, format A-5, nakład 1000).
   Reprint został wydany z okazji 50 rocznicy śmierci wielkiego uczonego, znawcy problemów ekologii Tatr. Pomimo upływu  siedemdziesięciu lat od chwili napisania listu  wspólnie z Maria  Jasnorzewską-Pawlikowską i Michałem Pawlikowskim  zagadnienie ochrony przyrody pozostaje niezwykle aktualne, zwłaszcza dziś , w dobie turystycznego zagospodarowania Tatr.
   „[...] w działalności krakowskiej Oficyny Podhalańskiej reprintowe reedycje stanowią rozdział ważny  i cenny. Dodać zaś warto, że niektóre z tych reprintów maja znaczenie bezpośrednio aktualne. Jana Gwalberta Pawlikowskiego Jak upiększyć Tatry? to szkic, który w całości zachowuje swoje znaczenie dzisiaj i jego wydanie jest dobrym uczynkiem na rzecz budowania nowoczesnej świadomości ekologicznej. [...]´(Fragment recenzji Ewy Słoki pt. Nowości Oficyny Podhalańskiej [w:] „Wierchy” t. 57/1988-1991 [wyd. 1993], s. 384.
   Nakład wyczerpany
   
   Rec: Tadeusz Z. Bednarski, Gdy stare druki pachną świeżą farbą [w:] Dziennik Polski” nr 136 z dn. 13 VI 1990, wyd. nowosądeckie.
   Ewa Słoka, op. cit.
   
   
5. Antoni Zachemski, Ruch podhalański, Warszawa 1930, ss. 24 ( reprint 1990, marzec, format A-5, nakład 1000).
   Fundamentalna praca dotycząca idei regionalizmu podhalańskiego, napisana przez wybitnego działacza ruchu regionalnego, a zarazem pisarza i dziennikarza, autora świetnych opowiadań gwarowych pt. Gęśle z jawora. Niewielka książeczka o ruchu podhalańskim należała do „białych kruków” w bibliotekach i zbiorach prywatnych.
   „Reedycja Ruchu podhalańskiego Antoniego Zachemskiego przypomina rozwój inicjatyw związanych z utrwaleniem poczucia tożsamości Podhala. Przypominając zasługi S. Witkiewicza, T. Chałubińskiego, K. Tetmajera, analizując przebieg I Zjazdu Podhalan, Zjazdu w Chochołowie (1913) Zachemski doprowadził historię ruchu podhalańskiego do 1918 r. i praca jego jest ważnym dokumentem rozwoju regionalnej świadomości podhalańskiej” (Fragment recenzji Ewy Słoki [w:] „Wierchy’ t. 57/1988-1991 [wyd. 1993], s. 384.
   Nakład wyczerpany
   
   Rec: Tadeusz Z. Bednarski, Gdy dawne druki pachną świeżą farbą [w:] „Dziennik Polski” nr 136 z dn. 13 VI 1990, wyd. nowosądeckie
   Ewa Słoka op. cit.
   
   
6. Zofia Bukowska, Snopek zycio. Opracowanie, wybór i posłowie Tadeusz Staich, ilustracje Włodzimierz Borkowski, Kraków 1990, marzec [na okładce data 1989], ss.112, ilustr. 10, format 10 cm x 14 cm, nakład 2000.
   Tomik zawierający wiersze pisane gwarą i językiem ogólnopolskim, jest debiutem poetyckim autorki. Urodzona w Czarnym Dunajcu, od kilkunastu lat przebywa w Stanach Zjednoczonych. „Pisze przede wszystkim z potrzeby serca, z nakazu tęsknoty, [...] ale jednocześnie kieruje nią drugi nakaz: pasja dokumentowania, udowadniania emigracji, że podhalańskie słowo artystyczne żyje [...]". (Fragment posłowia).
   
   Rec: Tadeusz Z. Bednarski, Podhalańskich uczuć Snopek Zofii Bukowskiej [w:] „Dziennik Polski” z dn.  23 IV 1990, wyd. nowosądeckie. Przedruk [w:] „Orzeł Tatrzański vol. 44, nr 1/1991, s. 4 (błędnie podano nazwisko autora recenzji: Włodzimierz Wnuk. Sprostowanie zob. [w:] „Orzeł Tatrzański” vol. 44, nr 2/1991, s. 2).
   Ewa Słoka, Nowości Oficyny Podhalańskiej [w:] „Wierchy” t.57/1988-1991 [wyd. 1993], s. 385.
   Wiesław Wiącek, Hej, w Lublinie mieście ... [w:] „Hale i Dziedziny” nr9-10/1993, s. 8.
   
   
7. Józef Krzyżanowski Proces Janosika, Warszawa 1936, ss. 40 (reprint 1990, marzec,
   format A-5, nakład 1000).
   „Bardzo cenna jest reedycja Procesu Janosika Józefa Krzyżanowskiego. Ta rzetelna, doskonale udokumentowana i zawierająca cenny aneks materiałowy praca ukazała się w chwili, gdy wśród uczonych słowackich pojawiła się dziwna tendencja do nowej mitologizacji Janosika jako historycznego narodowego bohatera Słowaków  świadomie antyhabsburskiego (zob. „Wierchy” t.56, s.248 249), jest to więc dobra polska odpowiedź na fałszujące historie próby nowej interpretacji czynów słynnego zbójnika” (Fragment recenzji Ewy Słoki pt. Nowości Oficyny Podhalańskiej [[wyd.1993]], s.384.
   Nakład wyczerpany
   
   Rec: Tadeusz Z. Bednarski, Gdy stare druki pachną świeżą farbą [[w:]] Dziennik Polski nr 136 z dn. 13 VI 1990, wyd. nowosądeckie.
   Ewa Słoka, op. cit., ss. 383-386
   
   
8. Julian Kowalczyk, Akcja plebiscytowa na Spiszu i Orawie, Kraków 1990, grudzień, ss. 16, format A-5,  nakład 500.
   Autor, z wykształcenia etnograf i historyk, pochodzi z Łapsz Niżnych na Spiszu. Akcja plebiscytowa to tekst referatu wygłoszonego na sesji popularnonaukowej (20-21 X 1990) zorganizowanej w Krakowie w ramach obchodów 70. rocznicy przyłączenia ziem Spisza i Orawy do Polski.
   Nakład wyczerpany
   
   
9. Roman Dzioboń, Gazdówka w Mieście. Wybór, opracowanie, wstęp Andrzej Kudasik, ilustracje Włodzimierz Borkowski, Kraków 1990 [[wyd. w lutym 1991]], ss. 71, ilustr. 4, format 10 cmx 14 cm, nakład 1000.
   Tomik jest debiutem poetyckim. Autor pochodzi z Nowego Targu zwanym przez górali Miastem, z zawodu jest lekarzem stomatologiem. „Zbiorek zawiera wiersze o zróżnicowanej tematyce, ale prawie w całości powiązanej z Podhalem. Wyrażają one gazdowską miłość do jakże pięknej o każdej porze roku ziemi pod Tatrami i do rodzinnego miasta, gazdowską troskę o przyszłość Podhala i jego kultury regionalnej z tylu stron zagrożonej". (Fragment wstępu).
   Nakład wyczerpany
   
   Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, „Gazdówka w Mieście” Romana Dziobonia [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 5/1999, s. 2.
   Ewa Słoka, Nowości Oficyny Podhalańskiej [[w:]] „Wierchy”,  t. 57, s.386.
   
   
10. Emil Kowalczyk, Napij się orawskiego ciepła. Wyboru dokonał oraz posłowiem opatrzył Ryszard M. Remiszewski. Ilustracje Artura Stachowskiego i Ryszarda Kuliga. Redakcja Grażyna Herzig-Wolska, Kraków 1991, sierpień, ss. 107, ilustr. 3, format 10 cmx14 cm, nakład 1000.
    Publikacja subsydiowana przez Muzeum Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej na Orawie. „Góralski poeta, który z gór wyszedł, otarł się o tzw. Wielki świat, zrobił doktorat i wrócił w góry świadomie i programowo mówić wprost. Nie stylizuje. Pisze piękną gwarą, pozornie twardą, a w rzeczywistości przedziwnie miękką, pisze niezwykle muzycznie, z jakimś szczególnym, ukrytym rytmem, który wyraźnie przez niego przebija falą ciepłego zachwytu". (Fragment recenzji Jerzego Narbutta pt. Góry, góry ...  [[w:]]  „Ład” nr 51 - 52/1991).
    
    Rec: Jerzy Narbutt, op. cit.
    Ewa Słoka, Nowości Oficyny Podhalańskiej [[w:]] Wierchy” t.57, s. 385
    
    
11. Antoni Zachemski, Orły na warcie. Posłowie i redakcja Zofia Stojakowska- Staichowa, Kraków 1991, sierpień, ss. 78, format A-5, nakład 1000.
    Antoni Zachemski (1903-1941) przygotował do druku kolejny  po Gęślach z jawora  zbiór gawęd i zatytułował go Figle i rzec. Wybuch wojny w 1939 r. Uniemożliwił jego wydanie. W 1991 r. Dla uczczenia 50 rocznicy śmierci Autora, zamęczonego w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, Oficyna Podhalańska wydała ocalały rękopis pod tytułem Orły na warcie (jest to tytuł jednej z gawęd). Opowiadania napisane są znakomitą gwarą, posiadają duży ładunek góralskiego humoru. W każdym przebija umiłowanie podhalańskiej historii i duma z rodzimej kultury.
    Książka dotowana przez Franciszka Bachledę-Księdzulorza.
    
    Rec: Bogdan Weron, Góralskie perły, [[w:]] „Orzeł Tatrzański", vol. 44, nr 3-4/1991, s. 7
    
    
12. Krystyna Słobodzińska, Zakopiański informator kulturalny. Redakcja Roman Hennel, Kraków 1991, grudzień, ss. 121, ilustr., format 10 cm x 21 cm, nakład 3000.
    Autorka prowadzi czytelnika do zakopiańskich muzeów, galerii, izb twórczych, pomników i tablic pamiątkowych. Prezentuje sylwetki zakopiańskich artystów profesjonalnych i nieprofesjonalnych. W publikacji odnaleźć można historię  szkół artystycznych, towarzystw, związków i teatrów. Autorka zwraca uwagę czytelników na znaczniejsze imprezy kulturalne, odbywające się corocznie w Zakopanem. Informator zaopatrzony jest w indeks biogramów ludzi związanych z kulturą podhalańską
    Publikacja dotowana przez Zarząd Miasta i Gminy Tatrzańskiej w Zakopanem.
    
    Rec: Maciej Pinkwart, Przyjęcie w szczupłych ramach [[w:]] „Gazeta Krakowska” nr 47 z dn. 25 II 1992,
    wyd. „Gazeta Zakopiańska".
    
    
13. Tadeusz M[ikołaj] Trajdos, Szkice z dziejów Zamagórza, Redakcja Wiesław A. Wójcik, Kraków 1991, grudzień, ss.38, format A-5, nakład 1000.
    Niewielka książeczka warszawskiego historyka i historyka sztuki adresowana jest przede wszystkim do nauczycieli, przewodników, i turystów interesujących się historia polskiego Podtatrza. Omawia osadnictwo na Zamagórzu od czasów najdawniejszych oraz zabytki polskiego Spisza. „Bogactwo kultury artystycznej tej krainy usprawiedliwia szczegółową  prezentację jej dorobku, szczególnie obfitego w dzieła epoki baroku i rokoka”  pisze autor na s. 27.
    Publikacja rozpoczyna serię popularnonaukową Oficyny.
    Nakład wyczerpany.
    
    
14. Wojciech Gąsienica Byrcyn, Dostać orełki i inne opowiadania. Ilustrowała Bożena Gąsienica Byrcyn. Redakcja Zofia Stojakowska Staichowa, Kraków 1992, luty, ss. 124, format A-5, nakład 1000.
    „Autora tych opowiadań znamy jako dobrego przyrodnika, który swą solidną erudycję umie spożytkować w dobrej popularyzacji wiedzy o przyrodzie Tatr, znamy go też jako wieloletniego pracownika, obecnie zaś mądrego i dobrego włodarza Tatrzańskiego Parku Narodowego. [[...]] Proza Wojciecha Byrcyna dotyka najistotniejszych spraw ludzkich i tyleż jest góralska, ile jest uniwersalna. [[...]] Skromna prostota niemal naturalnych form ekspresji, bezpretensjonalność narracji, uroda żywego języka i jego funkcjonalne uzyskanie (autor nie sili się na literackość  opisów  czy analiz psychologicznych, które by w gwarze brzmiały sztucznie), wreszcie piękno przedstawionego świata  wszystko to sprawia, iż ów skromny zbiór opowiadań jawi się jako prawdziwe dzieło sztuki literackiej".(Fragment recenzji Jacka Kolbuszewskiego pt. Byrcynowe orełki [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr. 5-6/1992, s. 11).
    Nakład wyczerpany
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, Góralskie opowieści [[w:]] „Dziennik Polski „nr 71 z dn. 24 III 1992.
    Jacek Kolbuszewski, op. cit.
    Jacek Kolbuszewski, Opowiadania Wojciecha Gąsienicy Byrcyna [[w:]] „Wierchy” t. 58/1992
    [[wyd.1993]], s. 199-200.
    Tadeusz Pudzisz, Dostać orełki i inne opowiadania, [[w:]] „Orzeł Tatrzański” vol. 45 nr 1/1992, s.3.
    
    
15. Tadeusz Fangrat, Góry i figury. Redakcja, posłowie, ilustracje i projekt okładki Roman Hennel, Kraków
    czerwiec, ss. 48, format 10 cm x 14 cm, nakład 1000.
    Wydana w poetyckiej serii książeczka zmarłego 3 lipca 1993 r. fraszkopisarza i poety, zawiera „fraszki satyryczne, wszakże nie na zasadzie wyłączności. Zafascynowanie autora pięknem i majestatem gór jest tak intensywne i wszechobejmujące, że wiele fraszek poświęca on swemu oczarowaniu nieskalaną i surową naturą. Epigramaty więc stają się bardziej refleksyjne lub wręcz liryczne. [[w:]] Fraszki o zakopiańczykach uderzają celnością charakterystyk, aforystyczną skrótowością i ciepłem, jakim autor je obdarza, powodowany uznaniem i sympatią dla nich". (Fragment posłowia).
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, Podhalańskie fraszki [[w:]] „Dziennik Polski” nr 157 z dn. 7 VII 1992, wyd. nowosądeckie.
    ZSt [[Zofia Staichowa]] „Góry i figury” Tadeusza Fangrata  nowość Oficyny Podhalańskiej [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 5-6/1992, s. 6.
    Roman Hennel, Odszedł Tadeusz Fangrat [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 9-10/1993, s. 13.
    
    
16. Ks. Józef Tischner, Boski Młyn, Wstęp Andrzej Kudasik, opracowanie Zofia Stojakowska-Staichowa, rysunek na okładce Bożena Gąsienica-Byrcyn, Kraków 1992, lipiec, ss. 104, format B-5, nakład 3000.
    
    „Są lektury, po które sięgać nie warto, są takie, których nie przeczytać nie można. Do tych ostatnich należy niewątpliwie Boski Młyn [[w:]] niewielka książeczka będąca zbiorem podhalańskich homilii  ks. Józefa Tischnera  profesora Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, teologa. Filozofa i kapelana Związku Podhalan w jednej osobie. [[w:]] Czytając Boski Młyn każdy znajdzie tam coś dla siebie i każdy zapewne cos innego". Bo „ człowiek jest niczym Boski młyn, zdolny wszystko, co weń wpadnie, przemleć na dobro, na piękno, na prawdę, na miłość, na autentyczny czyn". (Fragmenty recenzji Zbigniewa Mirka pt. Czytając Boski Młyn [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 2-3/1993, s. 5).
    Nakład wyczerpany.
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, Tischnerowe refleksje o Boskim młynie [[w:]] „Gazeta Krakowska”  nr 186 z dn. 11 VIII 1992, wyd. nowosądeckie.
    Tadeusz Pudzisz, Boski Młyn [[w:]] „Tatrzański Orzeł vol. 45, nr 2/1992, s. 3.
    Zbigniew Mirek, op. cit.
    
    
17. Zofia Nowak, Władysław Zamoyski a spór o Morskie Oko w latach 1889 - 1909. Redakcja Roman Hennel, Kraków 1992, listopad, ss. 160, ilustr. 15, map 3, format A-5, nakład 1000.
    Druga publikacja Oficyny w serii wydawnictw popularnonaukowych. Stanowi niezwykle kompetentne źródło wiedzy o wieloletniej historii procesu o Morskie Oko, wygranym z Węgrami w 1902 r. przed międzynarodowym trybunałem w Grazu. Autorka poświęciła szczególną uwagę hrabiemu Władysławowi Zamoyskiemu, który  w 1918 r. podarował Tatry narodowi polskiemu.
    Książka została wydana dzięki dotacji Tatrzańskiego Parku Narodowego oraz Ministerstwa Kultury i sztuki.
    
    Rec.: Tadeusz. Z. Bednarski, O Władysławie Zamoyskim i sporze o Morskie Oko [[w:]] „Gazeta Krakowska” nr 287 z dn. 9 XII 1992, wyd. „Gazeta Zakopiańska".
    Tadeusz Z. Bednarski, Cenna publikacja [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 4/1993, s. 5.
    Andrzej Skorupa, Podhale, Spisz, Orawa w wydawnictwach 1992 roku [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 8/1993 (wzmianka).
    
    
18. Ludwik Kamiński vel Kamieński, O mieszkańcach gór tatrzańskich. Najdawniejsza monografia etnograficzna Podhala. Z rękopisu opracował, objaśnieniami opatrzył oraz podał do druku Jacek Kolbuszewski. Redakcja Roman Hennel, Kraków 1992. [[wyd. w styczniu 1993]], ss. 175 nlb. 1 , format A-5, nakład 1000.
    „Dziejami niezwykłego rękopisu zainteresował się i kompetentnie przygotował do druku, wyposażając dzieło w 15-stronicowy wstęp, prof. Jacek Kolbuszewski, a całość poświęcił pamięci Przyjaciela, wybitnego znawcy rzeczy góralskich, poety i przewodnika  Tadeusza Staicha.  Profesor zaznaczył, iż rewelacyjne noty Kamińskiego przynoszą nieporównanie więcej wiadomości o ludowej kulturze Podhala, niż razem wzięte prace Goszczyńskiego, Pola i Zejsznera i że przed 1848 r. żaden region nie doczekał się tak obszernego opisania. Uporządkowany materiał dzieli na trzy części: I O mieszkańcach gór tatrzańskich, II. O góralach nowotarskich i ich wierze w czarownice, III. O zabobonach i zwyczajach świątecznych". (Fragment recenzji Tadeusza Z. Bednarskiego pt. Czarownice i boginki [[w:]] „Dziennik Polski” nr 47 z dn. 26.ii 1993, wyd. nowosądeckie).
    Książka, dotowana przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, jest trzecią pozycją w serii popularnonaukowej Oficyny.
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, op. cit.
    Franciszek Bachleda -Księdzulorz, Sprawozdanie z działalności Zarządu Głównego Związku Podhalan XXXVI kadencji (tj. za okres 25.03.90  27.03.93 [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 4/1993, s.4 (wzmianka).
    RRsz [[Ryszard M. Remiszewski]], Jacy byli górale tatrzańscy półtora wieku temu? [[w:]] ale i Dziedziny” nr 5/1993, s.14.
    Jacek Kujawa (Kazimierz Strachanowski), Rewelacja Wydawnicza „Oficyny Podhalańskiej” [[w:]] „Nowe Podhale” nr 14/1993, s. 12.
    Ryszard Kantor, Pierwszy piewca Podhala [[w:]] „Wieści” nr 25 z dn. 19 IX 1993,  
    
    Jolanta Ługowska, Ludwik Kamiński (vel Kamieński) O Mieszkańcach gór tatrzańskich. Najdawniejsza monografia etnograficzna Podhala [[w:]] ierchy” t. 59/1993 [[wyd.1994]],s. 204-205.
    Ryszard Sadaj, Ludwik Kamiński (1809-1881) [[z cyklu:]] Głowy galicyjskie [[w:]] „Gazeta Krakowska” nr 72 z dn. 26-27 III 1994.
    
    
19. Włodzimierz Wnuk, Andrzej Kudasik, Podhalański ruch regionalny. Redakcja Zofia   Stojakowska-Staichowa, Kraków 1993, marzec, ss. 176, nlb .1 , indeksy nazwisk i miejscowości, format A-5, nakład 500.
    
    Publikacja stanowi ważny przyczynek do historii ruch regionalnego w Polsce. Na przykładzie działalności Związku Podhalan ukazuje rolę, jaką regionalne stowarzyszenia pełnią w zachowaniu tradycji i kształtowaniu narodowego dobra kultury. Obejmuje lata od początku naszego stulecia po czasy współczesne (do 1992 r.). Książkę dotowaną przez Ministerstwo Kultury i Sztuki wydano na XXXVII Zjazd Podhalan (Ludźmierz 24-25 III 1993) i poświęcono pamięci zmarłego we wrześniu Włodzimierza Wnuka, świetnego znawcy dziejów ruchu podhalańskiego.
    Książka jest czwartą pozycją w serii popularnonaukowej.
    Nakład wyczerpany.
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, Podhalańskie dzieje , [[w:]] „Dziennik Polski” nr 83 z dn. 9-12 IV 1993, wyd. nowosądeckie.
    Franciszek Bachleda-Księdzulorz  Sprawozdanie z działalności Zarządu Głównego Związku Podhalan XXXVI kadencji (tj. za okres 25.03.90  27.03.93 w:]] „Hale i Dziedziny” nr 4/1993, s.4 , [[wzmianka]].
    ZSt, [[Zofia Staichowa]], PS , [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 8/1993, s. 3.
    Tadeusz Pudzisz, XXXVII Zjazd Podhalan, [[w:]] „Orzeł Tatrzański” vol. 46, nr 1/1993,ss.3,7, [[wzmianka]].
    Ryszard Kantor, Włodzimierz Wnuk, Andrzej Kudasik, Podhalański ruch regionalny , [[w:]] „Wierchy” t. 59/1993 , [[wyd. 1994]], ss. 207-208.
    Andrzej Skorupa, Podhale , Spisz, Orawa w wydawnictwach  [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 11-12/1994, s. 5  [[wzmianka]].
    
    
20. Ewa Frąckiewicz, Ej zycie, zycie ... Wybór, opracowanie i posłowie Zofia Stojakowska-Staichowa, rysunki Włodzimierz Borkowski, Kraków 1993, marzec, ss. 71, format 10 cm x 14 cm, nakład 500.
    
    „Ewa Frąckiewicz, wielokrotna laureatka konkursów poetyckich Jesieni Tatrzańskiej  aktorka  tym razem zaprasza nas na scenę poezji. Ej zycie, zycie ... debiut pisarski, ukazuje nam mikroelementy świata górskiego i góralskiego w osnowie przeżyć autorki. Warto przyjrzeć się tym okruchom życia, zawierającym również drobiny żywobycia każdego z nas, każdego Polaka". (Fragment posłowia). Tomik ukazał się dzięki dotacji Franciszka Bachledy-Księdzulorza.
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, Ewy Frąckiewicz refleksje , [[w:]] „Dziennik Polski” nr 77 z dn. 2 IV 1993, wyd. nowosądeckie.
    ZSt , [[Zofia Staichowa]],PS , [[w:]] „Hale i Dziedziny” nr 8/1993, s.3.
    Nakład wyczerpany.
    
    
21. Maria Kalota Szymańska, Tatrzańskie postscriptum. Jacek Kolbuszewski posłowie  Z samego dna pamięci, Redakcja Roman Hennel, Kraków 1993, czerwiec, ss. 67, format 10 cm x 14 cm, nakład 500.
    „Prawdziwy [...] wyraz swemu umiłowaniu gór, zaświadczonemu czynnym uprawianiem taternictwa, dała Maria Kalota  Szymańska najpierw w tomiku Sezon w Tatrach i inne wiersze (1964), później w poetyckiej książce Sezon w Tatrach i po sezonie (1981). I to po owym zamknięciu bilansu, kiedy  jak się mogło zdawać  wszystko zostało powiedziane, Maria Kalota  Szymańska ogłasza trzeci, kolejny, nowy zbiór swoich tatrzańskich wierszy. Owo więc Tatrzańskie postscriptum Marii Kaloty-Szymańskiej, wiążąc się nieprzypadkowo z jej poprzednimi tatrzańskimi książkami poetyckimi, jest czymś nieporównanie więcej niż tylko jakimś wierszowanym <<dopowiedzeniem>> myśli, doznań, obrazów, wrażeń, w tamtych zbiorach z jakiś względów nie ujawnionych. <<Własne muzealne zbiory>> poetki okazują się nowym skarbem  poezji". (Fragment posłowia).
    Tomik dotowany jest przez Wydział Spraw Społecznych Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie.
    
    Rec: Tadeusz Z. Bednarski, Barwy Tatr {w:] „Dziennik Polski” nr 143 z dn. 25 VI 1993, wyd. nowosądeckie
    ZSt [Zofia Staichowa] PS [w:] „Hale i Dziedziny” nr 1-2/1994, s. 13.
    Pola Kuleczka, „Stara ciupaga” i „Tatrzańskie postscriptum” [w:] „Hale i Dziedziny” nr1-2/1994, s. 13.
    Nakład wyczerpany
    
    
22. Andrzej Skorupa, Zabytkowe kościoły polskiego Spisza. Redakcja Wiesław A. Wójcik,
    Kraków 1993,
    lipiec, ss. 84, ilustr. 22 map 1, format A-5, nakład 1000.
    Autor, profesor Akademii Górniczo Hutniczej, od lat zajmuje się problematyką zabytków na polskim Podtatrzu [...]. Pod względem ilości zabytkowych świątyń Polski Spisz plasuje się bodaj na pierwszym miejscu pośród pozostałych krain Podtatrza po naszej stronie. Są to kościoły drewniane i murowane, wszystkie bardzo interesujące zarówno dla historyków sztuki, jak i dla zwykłych turystów-krajoznawców. [...] Dla miłośników regionu książka Andrzeja Skorupy jest tym cenniejsza że piśmiennictwo na ten temat jest w sumie niezbyt bogate i rozproszone, a na dodatek niełatwo dostępne, z reguły bowiem są to pozycje wydane już dawniej". (Fragment recenzji Wiesława A. Wójcika pt. Nowa pozycja Oficyny Podhalańskiej” [w:] „Hale i Dziedziny” nr 8/1993, s. 3).
    Książka jest piątą pozycją w serii popularnonaukowej i mogła ukazać się dzięki dotacji Ministerstwa Kultury i Sztuki.
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, Skarby spiskiej architektury [w:] „Dziennik Polski” nr 197 z dn. 26 VIII 1993, wyd. nowosądeckie.
    Tadeusz Z. Bednarski, Wśród zabytków polskiego Spisza [w:] „Gazeta Krakowska” nr 203 z dn. 2 IX 1993.
    Tadeusz Z. Bednarski, W Krakowie o Spiszu [w:] „Czas” nr 243 z dn. 18 X 1993.
    Bibliofil [Wiesław A. Wójcik] Na półce  z górskimi książkami [w:] „Gazeta Górska” nr 2/1994, s. 14.
    Andrzej Skorupa, Podhale, Spisz, Orawa w wydawnictwach 1993 roku [w:] „Hele i Dziedziny nr11-12/1994, s. 5 [wzmianka].
    Nakład wyczerpany
    
    
23. Katalog wydawnictw Oficyny Podhalańskiej (w układzie chronologicznym: 1989 - 1993). Opracowała Zofia Stojakowska-Staichowa, Kraków 1993, wrzesień, ss. 16, format 12 cm x 19,5 cm, nakład 250.
    „Podczas promocji (A. Skorupa, Kościoły polskiego Spisza w dniu 13 października 1993  przyp. ZSt) do rąk uczestników spotkania trafił Katalog Oficyny Podhalańskiej w opracowaniu Zofii Stojakowskiej-Staichowej". (Fragment recenzji T. Z. Bednarskiego pt. W Krakowie o Spiszu [w:] „Czas” nr 243 z dn. 18 X 1993).
    Nakład wyczerpany
    
    
24. Franek Hodorowicz-Sewców, Cy kochos tyn świat? Wybór, opracowanie i redakcja Zofia Stojakowska Staichowa, opracowanie graficzne Włodzimierz Borkowski, Kraków 1994, luty, ss. 57, format 10 cm x 14 cm, nakład 500.
    Zbiorek składa się z dwóch części: Tatrzański świat - wiersze i Tatrzańscy ludzie - gawędy. Autor pochodzi z Bukowiny Tatrzańskiej (ur. 1929), rzeźbi, maluje na szkle, nie obce jest mu snycerstwo.. Znany od 1963 r. z publikacji w prasie i licznych gawędziarskich występów. „Gwarą opowiada co sercu jego jest bliskie, co go zaurocza, a co smuci; snuje refleksje nad przemijającym czasem, i nad szkodami spowodowanymi halnym i nad złem co się rozpanoszyło” (fragment recenzji Tadeusza Z. Bednarskiego pt. „Cy kochos tyn świat?” [w:] „Dziennik Polski” nr 53 z dn. 4 III 1994, wyd. nowosądeckie. Tomik jest dotowany przez autora.
    
    
25. Zofia Jabłońska-Erdmanowa, Stara ciupaga i inne wiersze z lat 1948-1993. Przysposobił  do druku oraz posłowiem Przeżycie i metafora opatrzył Jacek Kolbuszewski. Redakcja Roman Hennel, Kraków 1994, czerwiec, ss. 129, format B-5, nakład 500.
    „[...] tomiki poezji górskiej ukazują się u nas na tyle rzadko, że wydanie każdego z nich jest swoiście godnym uwagi wydarzeniem literackim, szczególne zainteresowanie mogącym budzić wśród szerokiego grona miłośników gór, nie tylko zaś poezji. [...] Wiersze Zofii Jabłońskiej-Erdmanowej uczą prawdziwego kochania gór i przynoszą osobistą, głęboką interpretację ich piękna  oraz znaczenia tego piękna w życiu ludzkim. [...] Te zaś mądrą głębię znaczeń poezji Zofii Jabłońskiej-Erdmanowej pojmie się  łatwiej, gdy się zauważy że wyszły te wiersze spod pióra nestorki poezji polskiej, autorka urodziła się bowiem w 1897 r., debiutowała w Petersburgu w 1917 r. i w ciągu swego pracowitego życia oddanego Polsce zaznała wielu trudnych i bolesnych doświadczeń". (Fragmenty recenzji Jolanty Ługowskiej pt. Wiersze Zofii Jabłońskiej-Erdmanowej [w:] „Wierchy” t. 60/1994, s. 200-201.
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, „Stara ciupaga” liryką brzęcząca [w:] „Dziennik Polski nr 143 z dn. 23 VI 1994, wyd. nowosądeckie
    Pola Kuleczka, „Stara ciupaga” i „Tatrzańskie postscriptum” [w:] „Hale i Dziedziny” nr 1-2/1995, s. 13.
    Jolanta Ługowska, op. cit.
    Nota [w:] „Nowe Książki", Kurier 8/94, s. 2. 
    Nakład wyczerpany
    
    
26. Tadeusz Z[ygmunt] Bednarski, Spotkania w dawnej Szczawnicy, Redakcja Roman Hennel, Kraków 1994, czerwiec, ss. 52, ilustr. 18, indeks nazwisk oprac. Zofia Bednarska, format A-5, nakład 500.
    „[...] Spotkania w dawnej Szczawnicy autorstwa Tadeusza Z. Bednarskiego  to znakomita lektura na weekendy nie tylko pod Trzema Koronami. Zapewne ubogaci Czytelnika w wiedzę o sławnych Polakach XIX wieku, którzy nie bacząc na trudy podróży docierali z trzech zaborów do owianych legenda Pienin i urokliwej Szczawnicy, by szukać podniet twórczych, ukojenia, bądź zdrowia u jej źródeł. Każdy z dwunastu rozdziałów zasymilowany jest sugestywnym tytułem, określającym cel podróży prezentowanej postaci,.[...]. Zmysł kompozycyjny całości, dobór określonych tekstów, barwne komentarze odautorskie, indeks nazwisk, bogactwo ilustracji nie tylko portretowych ale i dawnego kurortu  świadczą o rzetelnej bogatej w szczegóły wiedzy literackiej, folklorystycznej oraz o pasji dziennikarsko  dokumentalistycznej autora [...] .  (Fragmenty recenzji Gabrieli Święcickiej pt. Zakochani w Szczawnicy [w...] „Orawa” nr32/1994, s. 177) Publikacje jest dotowana przez autora
    Nakład wyczerpany
    
    Rec.: DAG (Danuta Górszczyk), Spotkania w Szczawnicy [w...] „Gazeta Krakowska” nr 143 z dn. 24 VI 1994, wyd. nowosądeckie.
    Agnieszka Majewska, Człowiek gór [w:] „Gazeta Wyborcza” nr 146nz dn. 25 VI 1994, wyd. krakowsko-tarnowsko-nowosądeckie.
    za [Adam Ziemianin], Podwójny jubileusz red. Bednarskiego [w:] „Echo Krakowa” nr127 z dn. 1-3 VII 1994.
    Andrzej Warzecha, W dobrym towarzystwie [w:] „Dziennik Polski” nr 157 z dn. 9 VII 1994.
    Sławomir Pietrzyk, Spotkania w dawnej Szczawnicy [w:] „Głos. Tygodnik Nowohucki” nr28 z dn. 15 VII 1994.
    Ala Sowa, Współczesne spotkanie w dawnej Szczawnicy [w:] „Z Doliny Grajcarka” nr 28, lipiec-sierpień 1994.
    Józef Dużyk, Szczawnickie zauroczenia [w:] „Wieści” nr 33 z dn. 21 VIII 1994; tenże, „Ruch Literacki” z 1/1995, s. 132-133.
    AB [Andrzej Bogunia Paczyński], Na deptaku w Szczawnicy [w:] „Czas” nr 205 z dn 3-4 IX 1994.
    Gabriela Święcicka, op. cit.
    Ryszard M. Remiszewski, „... tam taki ładny świat i słońca bliżej” [w:] „Hale i Dziedziny” nr 1-2/1995, s. 14
    
    
27. Ks. Józef Tischner. Idzie o honor. Wstęp Ks. Józef Tischner nasz góralski kapelan Włodzimierz Wnuk. Rysunek na okładce Jolanta Flach. Opracowanie i wybór Zofia Stojakowska Staichowa, Kraków 1994, ;lipiec, ss. 108, format B-5, nakład 2000.
    Drugi po Boskim Młynie, tom kazań góralskich ks. Tischnera. „Szczególną [...] rolę spełniają słynne już jego9 ks. Tischnera  przyp. ZSt) homilie i kazania, wygłaszane w kościołach podhalańskich lub kierowane do wiernych z Podhala. [...] Uskrzydla góralski Kapelan swe kazania i homilie głównie fragmentami klasyków  zwłaszcza ze Skalnego Podhala Tetmajera i ze Wskazań dla synów Podhala Orkana  ale sięga szczodrą ręką również do współczesnej poezji podhalańskiej [...] „. (Fragment wstępu).
    Nakład wyczerpany
    
    Rec.: Beata Zalot, Rodzina ponad próby [relacja z uroczystości 75 lecia Związku Podhalan w Polsce, zorganizowanych w Nowym Targu 30-31 lipca 1994] [w:] „Gazeta Wyborcza” nr 177 z dn. 1 VIII 1994, wyd. krakowsko-tarnowsko-nowosadeckie: „[...] Nie mniejszym wzięciem niż moskole i kołoce, cieszyły się książki Oficyny Podhalańskiej. Najchętniej kupowane były Kazania ks. Prof. Tischnera. Do autora ustawiała się długa kolejka po podpis".
    Tadeusz Z. Bednarski, Kolejny tomik Józefa Tischnera [w:] „Dziennik Polski” nr 206 z dn. 6 IX 1994, wyd. nowosądeckie
    Tadeusz Z. Bednarski, „Idzie o honor” Tischnera [w:] „Dziennik Polski nr 222 z dn. 20 września 1994
    lat Związku Podhalan w Polsce (1919  1994). Materiały opracowali Julian Kowalczyk i Zofia Stojakowska- Staichowa. Redakcja Zofia Stojakowska Staichowa, Nowy Targ- Kraków 1994, lipiec, ss. 35, ilustr. kolor. 5, ilustr. Czarno-białych 14, reklamy 2, format 10x21 cm, nakład 800.
    Informator wydany został na zlecenie Zarządu głównego Związku Podhalan z okazji 75 rocznicy powołania tej regionalnej organizacji. Publikacja zawiera między innymi: skład Prezydium Zarządu Głównego w latach 1993-1996, wykaz dotychczasowych prezesów Związku Podhalan, zwięzłą historię Zjazdów Podhalan, listę członków honorowych, wykaz zespołów regionalnych, którym patronuje Związek. Publikacja jest finansowana przez Zarząd Główny Związku Podhalan.
    
    
28. Jacek Kolbuszewski, Tatry. Literacka tradycja motywu gór. Redakcja Roman Hennel, Kraków 1995, kwiecień, ss. 196, ilustr. 18, indeks nazwisk, utworów i czasopism opracowały Grażyna Herzig-Wolska i Zofia Stojakowska-Staichowa, bibliografia w wyborze, format A-5, nakład 1000.
    „Choć autor tej książki  zajmował się już dziejami tematyki tatrzańskiej w literaturze, czego najlepszym wyrazem są Tatry w literaturze polskiej (1805-1939), (Kraków 1982), to jednak omawiana tu jego praca przynosi nowe odkrywcze i przystępne ujęcie tematu, ogarniające po raz pierwszy całość dziejów tematyki tatrzańskiej. [...] Książka Kolbuszewskiego ma wiele zalet. Gromadzi i komentuje ogrom materiału literackiego, systematyzuje go według różnych kryteriów literackich i kulturowych, wydobywa artystyczną wartość szeregu utworów, napisana jest zaś żywo, interesująco i przystępnie, można ją więc z całym przekonaniem polecić najszerszemu kręgowi górami zainteresowanych czytelników". (Fragment recenzji Ewy Słoki pt. Dwie nowości Oficyny Podhalańskiej [w:] „Na  szlaku” nr 7-8/1995, s. 4). Publikacja dotowana przez Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, jest szósta pozycją w serii popularnonaukowej.
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, Tatry w literaturze [w:] „Dziennik Polski” nr 110 z dn. 16 V 1995, wyd. nowosądeckie.
    Pola Kuleczka, Spotkanie z prof. Jackiem Kolbuszewskim [w:] „Hale i Dziedziny” nr 5-6/1995, s.14.
    Ewa Słoka, op. cit.
    Józef Dużyk, Fascynacja Tatrami w literaturze polskiej [w:] „Echo Krakowa” nr 152 z dn. 4-6 VIII 1995.
    Emil Biela, Literackie Tatry [w:] „Tygodnik Podhalański” nr 38 z dn. 24 IX 1995.
    TP [Tadeusz Pudzisz] Nowe książki o tematyce tatrzańskiej [w:] „Orzeł Tatrzański” vol. 48, nr 1/1995, s. 8 [wzmianka].
    
    
29. Tadeusz Z[ygmunt] Bednarski, Niedawne i najnowsze spotkania w Szczawnicy, Redakcja
    Roman Hennel, Kraków 1995, czerwiec, ss. 72, ilustr. 18, indeks nazwisk opracowała Zofia Bednarska, na okładce (kolor) gwasz Romana Hennela Pejzaż Szczawnicki, format A-5, nakład 500.
    „Autor w 17 felietonach zaprezentował bogaty zestaw ludzi literatury, sztuki i nauki, tym razem od czasów I wojny światowej po sezon ubiegłoroczny, którzy tu szukali zdrowia, wypoczynku i słońca. W tej panoramie sa ludzie pióra i pędzla jak A. Kozakiewicz, J. Wiktor, K. Kietlicz-Rayski, St. I. Witkiewicz, R. Malczewski, Z. Przesmycki, E. Zegadłowicz  a z nim <<czwartakowcy>>, W. Chomicz, J. Salomon, J. Dużyk, artyści sceny, estrady i sal koncertowych  A. Sari,  S. Przybylska,  J. Adamski, P. Skrzynecki, L. Długosz i mistrzowie uczelnianych katedr  E. Bocheńska, J. Kleiner, K. Frycz, St. Skimina”. (Fragment recenzji [b.a.] pt. Ciąg dalszy spotkań w Szczawnicy [w:] „Dziennik Polski” nr 136 z dn. 16 VI 1995, wyd.  nowosądeckie). Książka jest dotowana przez autora.
    
    Rec:dag [Danuta Górszczyk]. Spotkania w Szczawnicy [w:] „Gazeta Krakowska” nr 142 z dn. 22 VI 1995.
    Sławomir Pietrzyk, Szczawnickie impresje [w:] „Głos. Tygodnik Nowohucki” nr 25 z dn. 23 VI 1995.
    AM {Agnieszka Majewska], Rozmowy na deptaku. Książka o Szczawnicy. Kogo tu nie było [w:] „Gazeta Wyborcza” nr 149 z dn. 29 VI 1995.
    ], Spotkania w Szczawnicy  T.Z. Bednarskiego [w:] „Super Express” nr 150 z dn. 30 VI 1995.
    Andrzej Bogunia- Paczyński, Szczawnickie reuniony [w:] „Czas” nr 150 z dn. 1-2 VII 1995, wyd A.
    Andrzej Warzecha, Znów Szczawnica [w:] „Dziennik Polski” nr 171 z dn. 27 VII 1995.
    za [Adam Ziemianin}, Spotkania w Szczawnicy [w:] „Echo Krakowa” nr 150 z dn. 2 VIII 1995
    Pola Kuleczka, Spotkania pod Bryjarką [w:] „Hale i Dziedziny nr 5-6/1995, s. 16
    Ewa Słoka, Dwie nowości „Oficyny Podhalańskiej” [w:] „Na Szlaku” nr 708/1995, s. 4.
    Ala Sowa, Między nami góralami [w:] „Ruch Literacki z. 6/1995, s. 804-805
    Gabriela Święcicka, Zakochani w Szczawnicy po raz wtóry [w:] „Orawa” nr 33/1995 [wyd. 1996], s. 153-155.
    
    
30. Andrzej Skorupa, Zamki i kasztele na polskim Podtatrzu. Redakcja Wiesław A. Wójcik,
    Kraków 1995, sierpień, ss. 80, ilustr. 24, rys. 15, indeks osób i miejscowości, literatura, słowniczek trudniejszych terminów architektonicznych, format A-5, nakład 1000.
    „Książka opisuje zamki w Czorsztynie, Niedzicy pod Trzema Koronami i w Szaflarach, kasztele we Frydmanie i w Sromowcach Niżnich, wprowadza nas pięknym językiem w czasy średniowieczne, pokazuje etapy rozbudów tych obiektów, ich funkcje, mówi o gospodarzach, przypomina dzieje najazdów i walk. W barwnej opowieści przeplatają się nazwiska królów, wodzów, komesów a i architektów i badaczy, a nawet pustelnika czy skrócona relacja o skarbie Inków... Jest to pozycja interesująca, nie tylko dla znawców i miłośników Pienin, czy wojskowości”. (Fragment recenzji Tadeusza Z. Bednarskiego pt. Zamki Podtatrza [w:] „Dziennik Polski” nr 197 z dn.  28 VIII 1995.
    Publikacja dotowana przez Akademię Górniczo Hutniczą im Stanisława Staszica w Krakowie w ramach badań własnych, stanowi siódma pozycje w serii popularnonaukowej Oficyny.
    
    Rec: Wiesław A. Wójcik, Nowa książka Andrzeja Skorupy [w:] „Hale i Dziedziny” nr 5-6/1995, s.5
    Tadeusz Z. Bednarski, op. cit.
    Tadeusz Z. Bednarski, Zamki i kasztele [w:] „Dziennik Polski” nr 223 z dn. 27 IX 1995, wyd. nowosądeckie.
    Nakład wyczerpany
    
    
31. Andrzej Skorupa, Kościoły pienińskie. Redakcja Wiesław A. Wójcik, Kraków 1996, styczeń, ss. 72, ilustr. 30, indeks osób i miejscowości, indeks wizerunków świętych, postaci biblijnych oraz scen z życia Chrystusa, literatura, słowniczek terminologiczny sztuk pięknych, format A-5, nakład 1000.
    „Na siedemdziesięciu stronach wytrawny badacz zaprezentował historie oraz malarskie i architektoniczne wartości takich obiektów sakralnych jak rzymskokatolickie kościoły z najstarszym na Podhalu, bo liczącym 650 lat kościołem w Krościenku, a także w Grywałdzie, Czorsztynie, Sromowcach Wyżnich i Niżnich, Szczawnicy oraz cerkwi greckokatolickich w Jaworkach i Szlachtowej”. (Fragment recenzji Tadeusza Z. Bednarskiego pt. Książki o Podhalu [w:] „Dziennik Polski nr 229 z dn. 29 XII 1995, wyd. nowosądeckie).
    Publikacja jest dotowana przez Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK w Pieninach i stanowi ósma pozycję w serii popularnonaukowej Oficyny
    Nakład wyczerpany
    
    Rec.: Tadeusz Z. Bednarski, Promocja pienińskich kościołów [w:] „Dziennik Polski” nr 27 z dn. 1 II 1996, wyd. nowosądeckie.
    jof [Jolanta Flach] Sztuka sakralna Pienin [w:] „Tygodnik Podhalański” nr 6 z dn. 11 II 1996.
    Józef Dużyk, W pienińskich kościołach [w:] „Dziennik Polski nr 37 z dn. 13 ii 1996.
    Jolanta Jarocka-Bieniek, Nowy przewodnik po pienińskich kościołach [w:] „Z Doliny Grajcarka” nr 47, luty - marzec 1996.